Lewa Ściekwa
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/dd/%C5%9Aciana_Po%C5%9Bredniego_Szczytu_Mi%C4%99guszowieckiego.jpg/240px-%C5%9Aciana_Po%C5%9Bredniego_Szczytu_Mi%C4%99guszowieckiego.jpg)
Lewa Ściekwa – lewa depresja na północno-wschodniej ścianie Mięguszowieckiego Szczytu Pośredniego w Tatrach Polskich[1]. Znajduje się pomiędzy jej dwoma filarami: lewym zwanym Filarem Świerza i środkowym, czyli Filarem Orłowskiego. Zwykle jest mokra. Jej najwyższa część podchodzi do grani między południowo-wschodnim i środkowym wierzchołkiem tego szczytu. Najwybitniejsza jest część środkowa. Jest szeroka i zbudowana z płyt. Jej dolna część poniżej Dolnego Zachodu Świerza to mający prawie 100 m wysokości i niemal pionowy komin[2].
Nazwę nadano jej w okresie, gdy w nazewnictwie tatrzańskim zwalczano germanizmy. Stanisław Eljasz-Radzikowski pisał, że niemieckiego pochodzenia wyraz rynna może być zastąpiony wyrazami wytoka, koryto lub ściekwa[2].
Lewą Ściekwą prowadzą drogi wspinaczkowe lub ich warianty. Przejście Lewą Ściekwą ma trudność V+, A0 w skali tatrzańskiej[2].
- Droga Komarnickich (wariant Lewą Ściekwą i Górnym Zachodem Świerza); V+, A0 w skali tatrzańskiej;
- Lewa Ściekwa (całą depresją na grań); V+, A0, czas przejścia 5 godz.[2]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3e/Mi%C4%99guszowieckie_Szczyty%C5%BBSz2020_%282%29.jpg/240px-Mi%C4%99guszowieckie_Szczyty%C5%BBSz2020_%282%29.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2021-01-20] .
- ↑ a b c d Władysław Cywiński, Mięguszowieckie Szczyty. Przewodnik szczegółowy, tom 10, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2003, ISBN 83-7104-031-8